Houding & balans

Behandeling in het kort:

  • Verbetering in houding en balans;
  • Verbetering in ruimtelijke orientatie
  • Verbetering in tijd-ruimte orientatie
  • Verbetering van (ruimtelijk) visuele functies
  • Verbetering van de motoriek

Houding en balans

Zodra we zijn geboren krijgen we direct te maken met een bijzonder fenomeen; zwaartekracht. Waar we ons eerst in alle vrijheid konden bewegen in het vruchtwater; dan is daar ineens de zwaartekracht en het zuurstof dat we nu direct zelf moeten gaan inademen. Diverse reflexen zijn hieraan gekoppeld om te zorgen dat we goed met dit gegeven om kunnen gaan.

Belangrijk is ook dat bijvoorbeeld de reflexen die voor ademhaling, zuigen en slikken verantwoordelijk zijn in de eerste uren hun werk kunnen doen. Anders kan ons protectiesysteem het overnemen met als mogelijke consequentie dat bijvoorbeeld het zuigen als stikken kan aanvoelen.

Ons lichaam als geheel

Ons sensorisch systeem heeft ook een belangrijke functie voor de ontwikkeling van onze proprioceptie en vestibulair systeem. Het geeft ons bijvoorbeeld de gelegenheid om van delen van het lichaam een geheel te maken en daarmee onze ruimtelijke oriëntatie te ontwikkelen.

Naarmate kinderen opgroeien leren ze hun hoofd recht houden, draaien, kruipen, staan, lopen enz. Daar komt veel evenwicht, balans, en ruimtelijke oriëntatie bij kijken. We leren steeds verder weg kijken, schakelen van dichtbij naar veraf en krijgen steeds meer mogelijkheden om ons op verschillende manieren in de ruimte te bewegen. Ook hier zorgen reflexen dat deze ontwikkeling goed kan verlopen, mits ze goed zijn geïntegreerd.

Onze ogen zijn een belangrijk onderdeel van onze waarneming. Voor een goede waarneming is stabiliteit is ons lichaam belangrijk. Hoofd, voeten en ogen vragen om een goede samenwerking hierin. Wanneer we al niet stabiel kunnen staan, heeft dat direct invloed op onze ogen. Op verschillende manieren zoekt het lichaam dan naar houvast. Bijvoorbeeld door onze voeten om de stoel te klemmen wanneer we aan tafel zitten. Het hele lichaam gaat dan op zoek naar de manier waarop de meeste stabiliteit gecreëerd kan worden.

Stress

Een lichaam in stress heeft de neiging terug te vallen op de houding die als eerste met veiligheid wordt ervaren; de foetushouding. Schouders die erg naar voren staan laten dat bijvoorbeeld zien. Met reflexintegratie kunnen we die veiligheid weer voelen in ons lichaam en daarmee opnieuw een natuurlijke en ontspannen houding creëren.